Sunday, December 14, 2008

Γράμμα στον Αϊ-Βασίλη


Αγαπητέ μου Άγιε Βασίλη,

δεν ξέρω αν με θυμάσαι... Η αλήθεια είναι ότι άλλαξα πολύ από την τελευταία φορά που έλαβες γράμμα μου...

Θα πρέπει να με φανταστείς μάλλον με περισσότερα δοντάκια, κάτι πιθαμές πιο ψηλό, με λιγότερα μαλλιά και χωρίς γυαλιά.. (τώρα φοράω φακούς για να είμαι trendy!!)

Το μόνο ίσως που έμεινε το ίδιο, είναι το χαμόγελό μου που τότε στην παιδική ηλικία οι άνθρωποι το έβρισκαν "χαριτωμένο", ενώ τώρα ψάχνουν να βρουν από πού ακριβώς χάνω λάδια, όταν μπορώ να έχω ακόμη έκδηλη τόση αισιοδοξία...

Θα αναρωτιέσαι μάλλον γιατί σου γράφω... Δεν σου κρατάω κακία που εκείνα τα Χριστούγεννα του 1989 δεν μου έφερες το τρενάκι που σου ζήτησα... Τα έχω πει στον ψυχαναλητή μου καθήμενος σε δερμάτινη πολυθρόνα με ανάκλιση και τα ξέχασα ήδη μαζί με άλλα πιο σοβαρά... Και μαζί με αυτά, ξέχασα πώς είναι να έχεις την καρδιά ενός παιδιού και να κοιτάς τον κόσμο μέσα από αυτό το τρενάκι...
Να σου πώ την αλήθεια, οι περισσότεροι συνάνθρωποί μου φαίνονται να έχουν μαυρίσει τις ψυχές τους από ένα σωρό άσχημα πράγματα που συμβαίνουν γύρω τους και δεν τους κατηγορώ. Και επειδή όλοι φαίνονται πολυάσχολοι, είπα να στα γράψω εγώ, μπάς και μεσιτεύσεις στον Θεό να μας λυπηθεί και να μας συγχωρήσει, δωρίζοντάς μας αγαθά που ξεχάσαμε ότι έχουμε ανάγκη...

Δώσε σε παρακαλώ στα παιδιά του κόσμου την υγεία τους... Κάντα να χαμογελούν και να έχουν την ζεστασιά μιας όμορφης οικογένειας γύρω τους, που θα τα κρατά ανέμελα και ευτυχισμένα...

Βγάλε όλους τους ανθρώπους από τα νοσοκομεία και στείλε τους με εξιτήριο σπίτι τους για να κάνουν γιορτές με την οικογένειά τους.

Δώσε στους γηραιότερους ανθρώπους συντρόφους που θα τους κάνουν να χαμογελάσουν και να αισθανθούν ότι ακόμη κάποιος τους σκέφτεται και τους τιμά για αυτό που προσέφεραν στα χρόνια της νιότης...

Δώσε στους νέους που ταλανίζονται από την χρήση παράξενων ουσιών, την δύναμη για απεξάρτηση και οριστική επανένταξη στην κοινωνία...

Χορήγησε ένα πιάτο φαγητό και ένα ζεστό κρεβάτι σε όλους τους συναθρώπους μας, που κοιμούνται στον δρόμο και δεν έχουν πού να πάνε...

Χάρισε το κουράγιο και την ελπίδα σε όλους εκείνους που έχασαν κάποιο αγαπημένο πρόσωπό τους και δείξτους τον δρόμο που οδηγεί στην συνέχιση της ζωής μέσα από την μνήμη και την αγάπη.

Προστάτευσε όλα τα αδέσποτα ζώα και δώστους την ευκαιρία να ζήσουν σε ένα σπιτικό που θα τα αγαπά και θα τα φροντίζει...

Δώσε στους πολιτικούς της γης από έναν ξύλινο πινόκιο για να θυμηθούν επιτέλους τί γίνεται όταν κάποιος χρονιάρες μέρες αντί για το δέντρο, στολίζει την αλήθεια κατα το δοκούν... Ή μάλλον μήν τους δώσεις απολύτως τίποτα, γιατί ξέρουν πολύ καλά να παίρνουν αλλά έκαναν σκασιαρχείο στο μάθημα του να δίνεις...

Συγχώρεσέ με Άγιέ μου αν ξέχασα να σου γράψω κάτι, που έπρεπε να σου ζητήσω... Ήδη όλα αυτά που ζήτησα αμφιβάλω αν θα χωράνε μέσα στον σάκκο σου... Αν προσπαθήσεις να κατέβεις από την καμινάδα και στουμπώσεις δεν θα φταίω εγώ... Σου έγραψα επανειλημμένως να κάνεις δίαιτα και δεν με ακούς.. Στην παραπάνω περίπτωση στείλε SMS να έρθω να σε βοηθήσω...

Και όμως, τα περισσότερα από αυτά τα δώρα δεν κοστίζουν τίποτα, δεν πακετάρονται σε χρωματιστά χαρτιά και δεν αγοράζονται με όλα τα πλούτη του κόσμου...

Γι' αυτό Άγιε μου νιώθω ότι δεν στα ζητάει κανείς πιά και αυτός είναι ίσως ο λόγος που δεν τα φέρνεις στους ανθρώπους. Έτσι λοιπόν είπα να να σου τα ζητήσω εγώ και πραγματικά δεν θέλω για μένα τίποτα... Μου αρκεί να βλέπω γύρω μου ολοένα και περισσότερα χαμόγελα... Έτσι θα πάψω να νιώθω ανόητος που χαμογελώ, γιατί μπορώ να ατενίζω τον ήλιο κάθε μέρα από το παράθυρο του δωματίου μου και όχι από τον θάλαμο κάποιου νοσοκομείου...

Ελπίζω να λάβεις σοβαρά το γράμμα μου υπ' όψιν σου και να μην μου κακιώνεις αν σου ζητώ πολλά... Ίσως τελικά γι' αυτό να σε πιστεύουν τα παιδιά και όχι πλέον οι μεγάλοι, επειδή εμείς οι ωριμότεροι, ζητάμε πιό πολύπλοκα πράγματα από την ζωή...

Να μου φιλήσεις τους ταράνδους έναν έναν και να ντυθείς καλά όταν αποφασίσεις να βγεις έξω, γιατί κάτι άκουσα για ανέμους και βροχές...

Υπόσχομαι να πίνω το γάλα μου και να πετάξω το χαζοκούτι που με πείθει ότι χρειάζομαι πολύ περισσότερα από τα παραπάνω που σου έγραψα...

Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά!!


ΥΓ. Αν θυμηθείς Άγιε, βάλε και εκείνο το ρημάδι το τρενάκι μές στον σάκκο μιάς και 20 χρόνια το περιμένω... Βαρέθηκα να μιλάω συνεχώς για αυτό στον ψυχαναλητή μου...

6 comments:

Roadartist said...

Πόσες φορές έχω ευχηθεί να γινόταν να υπήρχε αυτός ο άγιος βασίλης..
Πόσο πιο καλά θα ήταν όλα για όλους μας..
Σήμερα νομίζω είναι περισσότερο απαραίτητος παρά ποτέ..
Να έχεις μια όμορφη μέρα!

Anonymous said...

Υπέροχο το γράμμα σου, στείλτω μου να το υπογράψω και εγώ για να μην το ξαναγράφω...

Και αν μας την σκαπουλάρει και φέτος ο Άγιος, δεν πειράζει θα βάλουμε και εμείς ένα χεράκι να κάνουμε τους γύρω μας να αισθάνονται και να ζουν λίγο καλύτερα και κατά συνέπεια τον κόσμο.

Δεν είμαστε Άγιοι, αλλά ότι μπορούμε θα κάνουμε.

Δεν εύχομαι από τώρα θα τα ξαναπούμε.

Καλή εβδομάδα

Sirilos said...

@Roadartist

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ότι ένας Άγιος Βασίλης χρειάζεται τώρα παρά ποτέ...

Επίτρεψέ μου να πιστεύω ακόμη όχι στην ίδια την ύπαρξή του αλλά σε αυτά που πρεσβεύει...
Το άπλωμα χείρας βοηθείας σε συνανθρώπους μας που έφτασαν να χάσουν την αγάπη και την ελπίδα τους...
Και γι' αυτούς καθένας από εμάς μπορεί να γίνει ένας μικρός Βασίλης, Νίκος, Τάκης κτλ προσφέροντας αυτά που θα προσέφερε ο Άγιος...
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και να είσαι καλά.

Τα χαιρετίσματά μου

Sirilos said...

@Odiporos

Ταυτίζομαι απόλυτα με τις απόψεις σου οδοιπόρε...

Σε ευχαριστώ για την ελπίδα που δίνεις με το να λές ότι καθένας θα κάνει ότι μπορεί και ας μην είναι άγιος...
Αυτό είναι η μεγαλύτερη δεύσμευση και με κάνει να χαίρομαι που υπάρχουν τέτοιοι συνάνθρωποι την σήμερον ημέρα...

Συγχαρητήρια για το πολύ όμορφο blog σου και σε ευχαριστώ για το σχόλιο...

Τα ξαναλέμε

Σταλαγματιά said...

Ναι ναι προσυπογραφώ κι εγώ!!!
Λες να μας ακούσει;
Καλέ γιορτές φίλε !!

Anonymous said...

Καλές Γιορτές Sirile, όπου και αν σε βρουν αυτές!

Υγεία, δημιουργικότητα, λίγο περισσότερο φως, χαρά και ανθρώπους δίπλα σου που αγαπάς και σε λατρεύουν.

Να σε οδηγήσουν τα βήματα σου στην Ευτυχία...