Το τραμ, η ποιότητα δημοκρατίας και άλλα απρόοπτα

Αγαπημένε Αναγνώστη,

τον τελευταίο καιρό όπως θα καταλάβεις από την συχνότητα των αναρτήσεων, αραίωσα την παρουσία μου στον χώρο αυτό, που προσφέρεται ωσάν ηλεκτρονικό ντουλάπι για να ξεδιπλώσω τα σεντόνια της σκέψης μου...

Με πετυχαίνεις σε μιά φάση της ζωής μου που προσπαθώ να βάλω σε τάξη και να συμμαζέψω τα ασυμάζευτα.. Το πήρα απόφαση και με γνώμωνα το λαϊκό άσμα, έβαλα πλώρη να σώσω την ψυχή μου κατα το ¨η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα¨.....

Η μόνη διέξοδος σε μικρά και σπασμωδικά διαλείμματα, το σερφάρισμα στο διαδίκτυο.... Προσπαθώντας να συντονίσω τον νου μου με το κανάλι του σύμπαντος και να πάρω έστω μια μικρή μυρωδιά από τα μπαχάρια της Ανατολής και από αυτά που μαγειρεύονται στον κόσμο....

Εγώ φταίω που προσπαθώ να αγιάσω και δεν με αφήνουν;

Προχτές έπεσε το μάτι μου σε ιστοσελίδα - ιστολόγιο με κύριο πλαίσιο δραστηριοποίησης μια ομάδα αρχιτεκτόνων που παρουσιάζει λύσεις προτάσεις για την πόλη όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα... Η σελίδα έχει μιά μικρή (μεγάλη) εσάνς πολιτικής απόχρωσης καθώς διαβάζει κανείς αναρτήσεις από πρόσωπο ενταγμένο στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης....

Το χέρι κατεβάζει αργά την σελίδα ρολάροντας στην μπίλια και με αυτά που διαβάζω γίνομαι μπίλιες...

Καταπληκτικό σκίτσο ζωγραφισμένο με το χέρι και από πάνω σχετικό κείμενο- ανάρτηση με θέμα : "Το τραμ της Θεσσαλονίκης". Προσπαθώ να καταλάβω που προσγειώθηκα και το μάτι ρουφάει αχόρταγα το κείμενο ενώ μέσα στο κεφάλι βράζουν απίστευτοι συνειρμοί σε ειρμό χύτρας ταχύτητος...

Η εικόνα αναπαριστά ένα γαλάζιο τραμ που διατρέχει την Τσιμισκή στο ύψος της πλ. Αριστοτέλους. Κατα την επιχειρηματολογία του σχετικού άρθρου, το τραμ θα καταλαμβάνει την αριστερή λωρίδα, εκεί όπου κανονικά θα υπήρχαν σταθμευμένα αυτοκίνητα. Παρουσιάζεται επίσης μεταξύ άλλων η εκτίμηση ότι θα μειωθεί ο αριθμός των αυτοκινήτων αφού οι επίδοξοι οδηγοί θα το χρησιμοποιούν ως μέσο για την μετακίνησή τους...

Όλα καλά μέχρι εδώ...

Σαν πειραχτήρι που είμαι, αφήνω επώνυμα το προσωπικό μου σχόλιο κάτω από την σχετική ανάρτηση. Μεταξύ άλλων εκφράζω την επιφύλαξή μου ως προς την ιδέα που δεν την βρίσκω κακή, αλλά δηλώνω ότι θα προτιμούσα να δώ ένα σκίτσο με το οδικό δίκτυο της Θεσσαλονίκης παρά μια φωτογραφία μίας μόνο ορισμένης τοποθεσίας... Στο κάτω κάτω της γραφής, περί μέσου μεταφοράς ο λόγος, που έχει ρόδες και υποτίθεται ότι θα διατρέχει κάποιους συγκεκριμένους δρόμους τις πόλης...

Ας μην ξεχνάμε ότι η Αριστοτέλους στο ύψος της Τσιμισκή παρουσιάζει σχετικό φάρδος αλλά αποτελεί και εξαίρεση, αν νοητά σκεφτεί κανείς όλο το μήκος των εγκάρσιων οδών ως προς την θάλασσα που διατρέχουν την πόλη.

Με άλλα λόγια, από την Αριστοτέλους το τραμ μιά χαρά θα περάσει, αλλά με τους υπόλοιπους δρόμους τί θα γίνει που είναι στενοί και γεμάτοι παρκαρισμένα αυτοκίνητα; Αν υποψιαστώ ότι θα στενέψετε κι άλλο τα έρμα πεζοδρόμια, θα πάω να στηθώ στο άγαλμα του Βενιζέλου να με κουτσουλήσουν τα περιστέρια, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας!!

Μέσα σε όλα, θα πρέπει κανείς να σκεφτεί ακόμη ότι το μετρό μεν θα αργήσει να τελειώσει αλλά στα επόμενα 10 χρόνια θα είναι γεγονός για την πόλη και θα αλλάξει μια για πάντα τα συγκοινωνιακά δρώμενα....

Σαν καλός χριστιανός, γράφω την σκέψη μου και πατώ το κουμπί για δημοσίευση του σχολίου μου...

Απίστευτο και όμως αληθινό: ¨Το σχόλιό μου θα επιθεωρηθεί" και μέχρι τότε βρίσκεται στα κιτάπια του συστήματος αδημοσίευτο, σαν πουλόβερ που περιμένει να ξεβρωμίσει από την ναφθαλίνη....

Αυτά συμβαίνουν όταν η αλλαγή γίνεται αυτοσκοπός. Όταν οι προτάσεις και οι ιδέες υπάρχουν για να υπάρχουν.... Τότε θα πρέπει να προστατεύονται από τον αντίλογο και την δημοκρατία όπως τα κρύσταλλα που φύλαγε η γιαγιά μου για την στιγμή που θα ερχόταν κάποιος επίτιμος επισκέπτης.... Και επισκέπτες δεν έρχονταν και στο τέλος η γιαγιά μας άφησε με χρόνια και καιρούς....

Και για του λόγου το αληθές ξεφύλισσα από περιέργεια τα υπόλοιπα άρθρα για να δώ τα σχόλια που ¨επιθεωρήθηκαν¨και έγιναν αποδεκτά...

Διαβάζω λεξούλες όπως "συμφωνώ απόλυτα με την άποψή σας" και ¨εξαιρετικό το άρθρο σας¨. Δεν διαβάζω αντίλογο όμως...

Συμφωνώ ότι ο ο αντίλογος έγινε φτηνό γιούνισεξ ρουχαλάκι τα τελευταία χρόνια που το βρίσκεις σε κάθε μπουτίκ, σε όλα τα μεγέθη και τα χρώματα. Ο υγιής αντίλογος όμως, μέσα από επιχειρήματα και τεκμηριωμένες απόψεις είναι το κασμιρένιο κουστούμι επί παραγγελίας που θα σε έκανε να το ξανασκεφτείς την επόμενη φορά που θα έκανες επιδρομή στο ψυγείο, από φόβο μην πάρεις θερμίδα παραπάνω και δεν σου κουμπώνει το φερμουάρ...

Εγώ προτείνω στον εαυτό μου να συνεχίζω να σερφάρω στα διαλείμματά μου, να σταματήσω να γράφω αρλούμπες και εσύ αγαπημένε αναγνώστη, να σταματήσεις να τις διαβάζεις...

Η Δημοκρατία πάλιωσε μέσα στο μπαούλο και την έφαγε ο σκώρος...

Εμένα σήμερα όλο αυτό το παζάρι και οι βόλτες για αθεράπευτες εκδηλώσεις καταναλωτικών τάσεων με κούρασαν και λέω να γυρίσω σπίτι....

Περπάτα να προλάβουμε το τραμ το τελευταίο....